Vakantieweek deel 1: Karimunjawa
Blijf op de hoogte en volg Manon
19 Oktober 2013 | Indonesië, Soerabaja
Zo, daar ben ik weer.. net terug van mijn reis met Louise en helemaal kapot. Dat wordt morgen lekker uitslapen (bijslapen).
Het weekend na mijn laatste verslagje hebben we met een grote groep van onze universiteit een reisje gemaakt naar Sempu Island. Dit werd vrijdagavond besloten en vrijdagnacht zijn we meteen gegaan. We waren met een man of 14 aan internationale studenten en personeel van international office. Vrijdagavond zijn we met zijn allen gaan uiteten in Surabaya town square en daarna zijn we om 1 uur 's nachts met een busje opgehaald om naar Sempu Island te gaan. We hebben 5 uur in de auto gezeten, vervolgens 10 minuten met een bootje, en daarna nog anderhalf uur door de jungle moeten hiken om er te komen, maar het was het zeker waard. Een prachtig strand met helder blauw water en mooie natuur erom heen.
Na een uurtje of twee daar zwemmen en zonnen zijn we weer terug gegaan naar de auto (1,5 uur hiken en 10 minuten boot) om vervolgens 45 minuten verderop op een ander mooi strandje te kijken.
Rond 4 uur 's middags zijn we weer aangereden richting Surabaya met onderweg een tussenstop bij een eettentje. Om half 11 's avonds kwamen we toen weer thuis aan. Het was erg vermoeiend omdat we een nachtje hebben doorgehaald, maar heel erg gezellig en een hele mooie omgeving gezien.
Zoals je je kan indenken, heb ik zondag weinig gedaan buiten slapen en wat huiswerk.
Na dat weekend moest ik uiteraard weer een paar dagen naar school.
Op vrijdag ging ik me vervolgens klaarmaken om naar Louise te gaan voor ons reisje, wordt mijn telefoon midden op straat gestolen. Ik liep naar het pinautomaat hier in de straat en liep met een vriendin te appen toen er een jongen op een scooter langs kwam en mijn telefoon uit mijn hand greep en door reed. Totaal in ongeloof liep ik toch maar door naar het pinautomaat aangezien ik toch echt moest pinnen voordat ik op reis ging. Terug ik mijn appartement heb ik gelijk de verzekering gebeld om te zeggen dat mijn telefoon gestolen was en morgen of overmorgen moet ik nu aangifte gaan doen hier bij de politie. Een jongen van mijn school gaat mee om me te helpen. Voortaan dus extra voorzichtig zijn met mijn waardevolle spullen hier.... vanaf nu laat ik mijn telefoon toch echt thuis met kleine boodschapjes.
Gelukkig gebruik ik een Indonesische simkaart, dus mijn Nederlandse simkaart zat er niet in. Wel erg zuur van mijn telefoon.
Maar ondanks dat het vervelend was dat mijn telefoon was gestolen, had ik heel veel zin in mijn reis met Louise. Ik ben die middag rond 4 uur naar haar gegaan, met haar wat gegeten en toen zijn we naar het busstation gegaan om onze bus te pakken naar Jepara.
De reis naar jepara per bus duurde in totaal 8 uur. We reden om 8 uur 's avonds aan en kwamen om 4 uur 's nachts aan in Jepara. Daar moesten we wachten tot 8 uur, voordat de Ferry vertrok richting Karimunjawa. De ferry overtocht duurde ook nog eens 6 uur. We kwamen in onze homestay aan rond een uurtje of 2 in de middag.
We waren helemaal gesloopt van de hitte, de reis, het zitten/wachten/rondhangen, en het doorhalen van de nacht toen we daar aankwamen. Die avond hadden we nog niks op de planning staan buiten zonsondergang kijken en wat eten. Daarna zijn wij ook meteen ons bedje in gedoken aangezien het programma de volgende dag alweer om 04.30 begon. Alles hier in Indonesië begint altijd heel vroeg. Alle mensen zijn hier rond 4 uur 's nachts wakker omdat ze moeten bidden en vanaf dan blijven ze ook wakker.
De volgende twee dagen zijn we met een klein bootje naar verschillende eilandjes gegaan om te snorkelen en te lunchen en te zwemmen. We mochten ook met baby haaien zwemmen, maar dit vonden wij niet zo spectaculair. Het klinkt leuker dan het is want je staat puur en alleen in een klein zwembad met kleine haaien die af en toe langs je af zwemmen. Wij hebben dit zelf niet gedaan maar gewoon toegekeken omdat het ons nogal saai leek om daarvoor te betalen.
We hadden een leuke groep van 11 man totaal met Indonesische meiden en jongens die redelijk goed Engels konden praten. Ze hebben ons weer wat leuke woorden/zinnen en weetjes bijgebracht.
Na een paar leuke/vermoeiende dagen, moesten we dinsdagochtend weer naar de boot. Deze vertrok om 8 uur 's ochtends. Louise en ik hadden de tourguide al zowat gesmeekt om eerder naar de boot te gaan zodat we een zitplaats hadden want op de heenweg hadden we dit niet en het was echt zwaar vermoeiend en druk en heet op de boot. De gids was echter overtuigd dat dit niet nodig was en verzekerde ons dat we een plaats zouden hebben omdat het niet druk zou zijn. Toen we om 07.40 aankwamen bij de ferry, ging de klep al dicht en het leek erop dat we niet meer mee konden (wat klote is want dan gaat hij pas de volgende ochtend weer). Gelukkig stonden er een paar Indonesische mensen bij ons die schreeuwden dat we nog mee moesten etc. en ze deden de klep weer open. Gelukkig konden we mee, maar de boot was dus stampvol met mensen. Je kunt je niet voorstellen hoe chaotisch het was op die boot. Fijn tourguide....dankjewel -_-'. Geen plaatsen voor ons dus. We hebben ergens een plaatsje op de grond opgezocht waar we een beetje probeerde te slapen.
De ferry overtocht duurde nu 7 uur. En vanaf Jepara zouden we meteen richting Yogyakarta gaan.
Het weekend na mijn laatste verslagje hebben we met een grote groep van onze universiteit een reisje gemaakt naar Sempu Island. Dit werd vrijdagavond besloten en vrijdagnacht zijn we meteen gegaan. We waren met een man of 14 aan internationale studenten en personeel van international office. Vrijdagavond zijn we met zijn allen gaan uiteten in Surabaya town square en daarna zijn we om 1 uur 's nachts met een busje opgehaald om naar Sempu Island te gaan. We hebben 5 uur in de auto gezeten, vervolgens 10 minuten met een bootje, en daarna nog anderhalf uur door de jungle moeten hiken om er te komen, maar het was het zeker waard. Een prachtig strand met helder blauw water en mooie natuur erom heen.
Na een uurtje of twee daar zwemmen en zonnen zijn we weer terug gegaan naar de auto (1,5 uur hiken en 10 minuten boot) om vervolgens 45 minuten verderop op een ander mooi strandje te kijken.
Rond 4 uur 's middags zijn we weer aangereden richting Surabaya met onderweg een tussenstop bij een eettentje. Om half 11 's avonds kwamen we toen weer thuis aan. Het was erg vermoeiend omdat we een nachtje hebben doorgehaald, maar heel erg gezellig en een hele mooie omgeving gezien.
Zoals je je kan indenken, heb ik zondag weinig gedaan buiten slapen en wat huiswerk.
Na dat weekend moest ik uiteraard weer een paar dagen naar school.
Op vrijdag ging ik me vervolgens klaarmaken om naar Louise te gaan voor ons reisje, wordt mijn telefoon midden op straat gestolen. Ik liep naar het pinautomaat hier in de straat en liep met een vriendin te appen toen er een jongen op een scooter langs kwam en mijn telefoon uit mijn hand greep en door reed. Totaal in ongeloof liep ik toch maar door naar het pinautomaat aangezien ik toch echt moest pinnen voordat ik op reis ging. Terug ik mijn appartement heb ik gelijk de verzekering gebeld om te zeggen dat mijn telefoon gestolen was en morgen of overmorgen moet ik nu aangifte gaan doen hier bij de politie. Een jongen van mijn school gaat mee om me te helpen. Voortaan dus extra voorzichtig zijn met mijn waardevolle spullen hier.... vanaf nu laat ik mijn telefoon toch echt thuis met kleine boodschapjes.
Gelukkig gebruik ik een Indonesische simkaart, dus mijn Nederlandse simkaart zat er niet in. Wel erg zuur van mijn telefoon.
Maar ondanks dat het vervelend was dat mijn telefoon was gestolen, had ik heel veel zin in mijn reis met Louise. Ik ben die middag rond 4 uur naar haar gegaan, met haar wat gegeten en toen zijn we naar het busstation gegaan om onze bus te pakken naar Jepara.
De reis naar jepara per bus duurde in totaal 8 uur. We reden om 8 uur 's avonds aan en kwamen om 4 uur 's nachts aan in Jepara. Daar moesten we wachten tot 8 uur, voordat de Ferry vertrok richting Karimunjawa. De ferry overtocht duurde ook nog eens 6 uur. We kwamen in onze homestay aan rond een uurtje of 2 in de middag.
We waren helemaal gesloopt van de hitte, de reis, het zitten/wachten/rondhangen, en het doorhalen van de nacht toen we daar aankwamen. Die avond hadden we nog niks op de planning staan buiten zonsondergang kijken en wat eten. Daarna zijn wij ook meteen ons bedje in gedoken aangezien het programma de volgende dag alweer om 04.30 begon. Alles hier in Indonesië begint altijd heel vroeg. Alle mensen zijn hier rond 4 uur 's nachts wakker omdat ze moeten bidden en vanaf dan blijven ze ook wakker.
De volgende twee dagen zijn we met een klein bootje naar verschillende eilandjes gegaan om te snorkelen en te lunchen en te zwemmen. We mochten ook met baby haaien zwemmen, maar dit vonden wij niet zo spectaculair. Het klinkt leuker dan het is want je staat puur en alleen in een klein zwembad met kleine haaien die af en toe langs je af zwemmen. Wij hebben dit zelf niet gedaan maar gewoon toegekeken omdat het ons nogal saai leek om daarvoor te betalen.
We hadden een leuke groep van 11 man totaal met Indonesische meiden en jongens die redelijk goed Engels konden praten. Ze hebben ons weer wat leuke woorden/zinnen en weetjes bijgebracht.
Na een paar leuke/vermoeiende dagen, moesten we dinsdagochtend weer naar de boot. Deze vertrok om 8 uur 's ochtends. Louise en ik hadden de tourguide al zowat gesmeekt om eerder naar de boot te gaan zodat we een zitplaats hadden want op de heenweg hadden we dit niet en het was echt zwaar vermoeiend en druk en heet op de boot. De gids was echter overtuigd dat dit niet nodig was en verzekerde ons dat we een plaats zouden hebben omdat het niet druk zou zijn. Toen we om 07.40 aankwamen bij de ferry, ging de klep al dicht en het leek erop dat we niet meer mee konden (wat klote is want dan gaat hij pas de volgende ochtend weer). Gelukkig stonden er een paar Indonesische mensen bij ons die schreeuwden dat we nog mee moesten etc. en ze deden de klep weer open. Gelukkig konden we mee, maar de boot was dus stampvol met mensen. Je kunt je niet voorstellen hoe chaotisch het was op die boot. Fijn tourguide....dankjewel -_-'. Geen plaatsen voor ons dus. We hebben ergens een plaatsje op de grond opgezocht waar we een beetje probeerde te slapen.
De ferry overtocht duurde nu 7 uur. En vanaf Jepara zouden we meteen richting Yogyakarta gaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
